No i mamy to! Po ponad roku batalii sądowej chyba uda nam się zapoznać z dokumentacją pokontrolną w Zespole Szkół Prywatnych Collegium Gostynianum!
Jak to się zaczęło?
W styczniu 2022 r. wysłaliśmy wniosek o udostępnienie protokołów kontroli zewnętrznych. Chcieliśmy otrzymać ich skany, aby się z nimi łatwo zapoznać. Dodajmy, że skany protokołów powinny być publicznie dostępne w Biuletynie Informacji Publicznej. Szkoła nam jednak ich nie chciała udostępnić w formie elektronicznej, a jedynie proponowała wgląd na miejscu. Z uwagi na trudność dojazdu z zaproszenia nie skorzystaliśmy. Skorzystaliśmy za to z możliwości złożenia skargi do sądu administracyjnego po tym jak odmówiono nam udostępnienia skanów.
Szkoła w marcu dostała skargę i powinna ją w 15 dni przekazać do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie. Tak się jednak nie stało i skarga nie mogła być rozpatrzona przez sąd. Aby temu zaradzić złożyliśmy wniosek o wymierzenie grzywny za nieprzekazanie skargi. Sąd prawomocnie wymierzył grzywnę 500 zł, co miało zmotywować szkołę do zaprzestania przetrzymywania skargi.
Co dalej?
I tak 4 razy. Ponieważ grzywny nie pomagały, składaliśmy wnioski o wymierzenie kolejnych. Krótko zatem podsumowując:
3 marca 2022 r. – wpływ skargi na bezczynność do szkoły
18 marca 2022 r. – ostateczny termin na przesłanie skargi przez szkołę do WSA w Lublinie
29 czerwca 2022 r. – postanowienie WSA w Lublinie o wymierzeniu grzywny 500 zł, sygn. II SO/Lu 4/22
15 września 2022 r. – grzywna 1500 zł, sygn. II SO/Lu 7/22
21 grudnia 2022 r. – grzywna 3000 zł, sygn. II SO/Lu 12/22
15 marca 2023 r. – grzywna 6000 zł, sygn. II SO/Lu 5/23.
Po tych 4 grzywnach szkoła się obudziła. Dyrektor szkoły nie odpowiadał do tej pory na wezwania sądu ani nie opłacał wymierzanych grzywien. Pierwszych trzech grzywien też nie zaskarżał. Po każdej grzywnie skarga dalej zostawała nieprzekazana. Z tą ostatnią było jednak inaczej.
Szkoła składa zażalenie do NSA
Pełnomocnik szkoły złożył zażalenie na postanowienie sądu o wymierzeniu grzywny 6000 zł do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Jednocześnie przekazano wtedy skargę do WSA w Lublinie. Pełnomocnik wyjaśnił, że dyrektor rzekomo nie był świadomy obowiązku przekazania skargi oraz nie wiedział za co są wymierzane grzywny. Zarzucił też nam brak zainteresowania wnioskowanymi dokumentami skoro nie wybraliśmy się w podróż przez pół Polski ich pooglądać. Odgryźliśmy się w piśmie procesowym i wskazaliśmy, że wnioskowane dokumenty powinny być dostępne w Biuletynie Informacji Publicznej i gdyby szkoła spełniła ten obowiązek, to nie musielibyśmy wysyłać wniosku. 🙂 W zażaleniu na postanowienie o ostatniej grzywnie zarzucił WSA w Lublinie, że grzywna jest nieproporcjonalnie wysoka do wagi naruszenia.
Ale ono nie pomaga…
Mamy wtedy maj 2023 i robi się coraz cieplej. Wraz ze wzrostem temperatury wzrasta też tempo sprawy. 26 maja 2023 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddala zażalenie (sygn. III OZ 255/23). Zgadza się z nami, że skoro poprzednie grzywny nie działały, to wymierzenie dotkliwej grzywny było konieczne:
„W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, okoliczności sprawy w tym, bardzo długie zwlekanie w przekazaniu skargi, uprawniały Sąd I. instancji do wymierzenia grzywny w wysokości 6.000 zł, bowiem organ mimo wcześniejszych grzywien nie poczuwał się w ogóle w obowiązku przekazania skargi do Sądu lekceważąc w tym zakresie obowiązujące prawo w Polsce. Tłumaczenie, że skarga została niejako „załatwiona” i w odczuciu Dyrektora nie jest zasadna nie ma znaczenia w rozpatrywanej sprawie. Odnośnie wysokości grzywny wskazać należy, iż została ona wymierzona w granicach określonych w art. 154 § 6 p.p.s.a. Prawidłowo Sąd I. instancji uzasadnił jej wysokość, uznając, że kwota 6.000 złotych – w opisanych okolicznościach sprawy – spełni dyscyplinująco-restrykcyjny charakter grzywny i spowoduje przekazanie skargi co w konsekwencji nastąpiło. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego – z uwagi na rażące naruszenie przepisów ustawowych – wysokość wymierzonej grzywny jest adekwatna do stopnia uchybienia i nie jest wbrew zarzutowi zażalenia rażąco niewspółmierna do rangi naruszenia.”
Jeszcze cieplej się robi w czerwcu. 6 czerwca Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uznaje za zasadną naszą skargę na bezczynność (sygn. II SAB/Lu 60/23) oraz stwierdza rażące naruszenie prawa. Wymierza z tego powodu 1000 zł grzywny. Uzasadnienia niestety jeszcze nie znamy. Na pewno jednak największe znaczenie miał czas zwłoki (termin na załatwienie wniosku to 14 dni, a tutaj wniosek nie został poprawnie załatwiony przez 1,5 roku).
